Οι εκτιμήσεις του OPEC και η διεθνής κατάσταση στον τομέα του πετρελαίου

του Τασιόπουλου Λάμπρου

Η μείωση της παραγωγής του πετρελαίου που αποφασίστηκε ανάμεσα στον OPEC αλλά και σε χώρες που δεν είναι μέλη του οργανισμού, όπως η Ρωσία, φανερώνει την επιθυμία των χωρών και των επιχειρηματικών ομίλων να επαναφέρουν σταδιακά την τιμή του πετρελαίου στα επίπεδα που ήταν πριν το 2014. Η αύξηση της τιμής του πετρελαίου συνδέεται άμεσα με την διεθνή οικονομική ανάπτυξη. Η σταθεροποίηση της τιμής του πετρελαίου είναι επιθυμία και ανάγκη χωρών που έχουν αυξημένους δείκτες οικονομικής ανάπτυξης όπως για παράδειγμα η Ινδία και η Κίνα. Επίσης η αναφορά στον στρατηγικό σχεδιασμό για το πετρέλαιο, μελών του OPEC όπως η Σαουδική Αραβία και το Ιράν αλλά και χωρών που δεν είναι μέλη όπως η Ρωσία και οι Η.Π.Α, έχει σημασία για την επιρροή που ασκούν στην λήψη των αποφάσεων. 

 

Η συμφωνία μεταξύ των μελών του OPEC (Organization of the Petroleum Exporting Countries), η πρώτη μετά το 2008, αφορά στην μείωση της παραγωγής πετρελαίου κατά 1.2 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα για 6 μήνες. Η συμφωνία θα ξεκινήσει να ισχύει από τον Ιανουάριο του2017.[1] Η συμφωνία είναι αποτέλεσμα της σημαντικής μείωσης της τιμής του πετρελαίου αλλά και των δυσκολιών στην επαναφορά της στα επίπεδα που ήταν πριν το 2014.Συγκεκριμένα, το 2015 η τιμή του πετρελαίου στο πρώτο εξάμηνο ήταν 50 με 60 δολάρια το βαρέλι ενώ στο δεύτερο μισό του ίδιου χρόνου η τιμή του βαρελιού έφτασε στα 30 δολάρια. Τον Ιανουάριο του 2016 η τιμή του πετρελαίου έφτασε στα 22 δολάρια το βαρέλι. Προς το τέλος του πρώτου τετάρτου του 2016 υπήρξε μια μικρή αύξηση και η τιμή του βαρελιού έφτασε στα 35 με 40 δολάρια. Στο τέλος του 2016 η τιμή του πετρελαίου έχει φτάσει στα 40 με 50 δολάρια το βαρέλι.[2]Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι μέχρι και το 2014 η τιμή του πετρελαίου έφτανε στα 100 με 115 δολάρια το βαρέλι.

Επιπροσθέτως, η συμφωνία για την μείωση της παραγωγής του πετρελαίου συνδυάζεται με τις μειωμένες επενδύσεις που έχουν γίνει το 2015 και το 2016. Μια διευκρίνιση στο σημείο αυτό είναι απαραίτητη. Συγκριτικά με το 2014, οι επενδύσεις στην βιομηχανία του πετρελαίου έχουν μειωθεί περισσότερο από 130 δις δολάρια το 2015, ενώ το 2016 αναμένεται να μειωθούν λιγότερο από 80 δις δολάρια.[3]Συνεπώς η επιβράδυνση των επενδύσεων, που σχετίζονται με τις χαμηλές τιμές του πετρελαίου, επηρέασαν σημαντικά τα μέλη του OPECώστε να κάνουν αμοιβαίους συμβιβασμούς και να καταλήξουν στην εν λόγω συμφωνία. Στην συνέχεια βέβαια θα εξετάσουμε πιο συνοπτικά τα ιδιαίτερα συμφέροντα των ισχυρών μελών του OPEC, όπως η Σαουδική Αραβία και το Ιράν. Αφενός γιατί έχουν την κύρια παραγωγή πετρελαίου και αφετέρου διότι οι μεταξύ τους ανταγωνισμοί επιδρούν σημαντικά στην βιομηχανία του πετρελαίου. Ενώ παράλληλα δεν είναι αποκομμένοι από τις συνολικότερες γεωπολιτικές εξελίξεις. 

Είναι γνωστό ότι το πετρέλαιο αποτελεί σήμερα την κύρια πηγή ενέργειας που χρησιμοποιούν όλες οι χώρες του πλανήτη, όπως και θα συνεχίσει να αποτελεί. Η ζήτηση του πετρελαίου μεσοπρόθεσμα θα αυξηθεί κατά 6.2 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα, από 93 εκατομμύρια βαρέλια που υπολογιζόταν το 2015, σε 99.2 εκατομμύρια μέχρι το 2021.Ενώ μακροπρόθεσμα υπολογίζεται ότι το 2040 η ζήτηση του πετρελαίου θα φτάσει τα 109,4 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα.[4]Η ζήτηση πετρελαίου, μεσοπρόθεσμα δηλαδή μέχρι το 2021, από τις αναπτυσσόμενες χώρες αναμένεται να αυξηθεί κατά 6.4εκ.βαρ/ημ. Αντίστοιχα στις χώρες της Ευρασίας μεσοπρόθεσμα θα έχει μια ισχνή αύξηση κατά 0,3εκ.βαρ/ημ, ενώ η ζήτηση στις χώρες του ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) θα μειωθεί κατά 0,5εκ.βαρ/ημ.[5]

Παράλληλα, η ζήτηση πετρελαίου σχετίζεται άμεσα με την οικονομική ανάπτυξη των χωρών αλλά και τις επενδύσεις που σχεδιάζονται να γίνουν. Οι μεταβολές στην οικονομική ανάπτυξη έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Μεσοπρόθεσμα η ανάπτυξη στις χώρες του ΟΟΣΑ, με βάση το ΑΕΠ, αναμένεται να βελτιωθεί και να είναι περίπου στο 2 με 2,2%.Στις αναπτυσσόμενες χώρες το ΑΕΠ αναμένεται να βελτιωθεί από το 4.4% το 2016 στο 4.9% κατά την περίοδο 2018-2021. Στην Ευρασία η μεσοπρόθεσμη ανάπτυξη θα κινηθεί γύρω στο 2.2%, λαμβάνοντας υπόψη την μεγαλύτερη σταθερότητα στην περιοχή και ως αποτέλεσμα την βελτίωση των γεωπολιτικών εξελίξεων.[6]Σημαντικές όμως είναι οι ανακατατάξεις στην παγκόσμια οικονομική «πίτα». Από το 2020 η Κίνα θα ξεπεράσει τις Η.Π.Α και μέχρι το 2040 το ΑΕΠ της Κίνας θα είναι 1.5 φορές περισσότερο από το ΑΕΠ των Η.Π.Α. Αντίστοιχα η Ινδία θα ξεπεράσει το ΑΕΠ της Ευρώπης γύρω στο 2034 και μέχρι το 2040 θα έχει το αντίστοιχο μέγεθος με το ΑΕΠ των Η.Π.Α. Συγκεκριμένα, το ΑΕΠ της Ινδίας μακροπρόθεσμα μέχρι το 2040 θα έχει ανάπτυξη μέχρι και 6.9% και αντίστοιχα της Κίνας 4.9%.[7]

Οι επενδύσεις στην βιομηχανία του πετρελαίου είχαν πολύ μεγάλη αύξηση από το 2003 μέχρι το 2014 που έφτασαν λίγο πάνω από τα 500 δισεκατομμύρια δολάρια.[8]Οι χαμηλές τιμές του πετρελαίου λειτούργησαν ανασταλτικά για τις επενδύσεις στον συγκεκριμένο κλάδο. Παρ’ όλα αυτά, ο OPECυπολογίζει ότι με την αύξηση της ζήτησης του πετρελαίου, με την αύξηση της τιμής του καθώς επίσης και με την σταθεροποίηση της, θα γίνουν σημαντικές επενδύσεις στον κλάδο. Την περίοδο μέχρι και το 2040 εκτιμάται ότι οι παγκόσμιες επενδύσεις στον τομέα του πετρελαίου θα αγγίξουν τα 10 τρισεκατομμύρια δολάρια.[9]Η εκτιμήσεις του OPEC σε σχέση με το ενδιαφέρον που υπάρχει αλλά και με κεφάλαια που πρόκειται να επενδυθούν επιβεβαιώνονται από πρόσφατες επενδύσεις που σχεδιάζονται να γίνουν. Για παράδειγμα η BPτην 1 Δεκεμβρίου ενέκρινε επένδυση 9 δισεκατομμυρίων. Συγκεκριμένα την εγκατάσταση δεύτερης πλατφόρμας γεωτρήσεων στο πεδίο του Mad Dog σε Αμερικανικά νερά στον κόλπο του Μεξικού. Το πεδίο ανακαλύφθηκε το 1998 και περιέχει έως και 4δις βαρέλια πετρελαίου και φυσικού αερίου. Οι αρχικές προβλέψεις για το κόστος του προγράμματος ήταν 20 δισεκατομμύρια δολάρια.[10] Επίσης στις 7 Δεκεμβρίου η Άγγλο-Ολλανδική εταιρεία Royal Dutch Shellυπέγραψε με το Ιράν προκαταρκτικό μνημόνιο κατανόησης για την ανάπτυξη πετρελαίου στο Ιράν. Τον περασμένο μήνα είχε υπογραφεί μια παρόμοια συμφωνία του Ιράν με την γαλλική εταιρεία Total.[11]Επίσης, η SaudiAramco,η κρατική πετρελαϊκή εταιρεία της Σαουδικής Αραβίας, το 2015 ανέφερε στην ιστοσελίδα της ότι θα κάνει επενδύσεις κεφαλαίου περίπου 334 δισεκατομμυρίων δολαρίων μεταξύ του 2015 και 2025 με το μεγαλύτερο μέρος να διατίθεται για γεωτρήσεις πετρελαίου και φυσικού αερίου[12].

Με βάση τις παραπάνω πληροφορίες προκύπτει ότι υπάρχουν πηγές που δεν έχουν αξιοποιηθεί ακόμα αλλά και νέες συμφωνίες μεταξύ κρατών και επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην βιομηχανία του πετρελαίου. Γίνεται αυτομάτως κατανοητό ότι οι βιομηχανίες του πετρελαίου επιδιώκουν να επενδύσουν κεφάλαια και για αυτό τον λόγο επιθυμούν την σταθεροποίηση της τιμής του πετρελαίου. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τουOPEC μεσοπρόθεσμα η τιμή του πετρελαίου θα φτάσει στα 65 δολάρια το βαρέλι μέχρι το 2021, ενώ μακροπρόθεσμα η τιμή του πετρελαίου θα φτάσει τα 92 δολάρια μέχρι το 2040.[13] Θα αποτελούσε παράλειψη να μην τονίσουμε ότι οι υποθετικές εκτιμήσεις για την αύξηση της τιμής του πετρελαίου θα γίνει κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις. Συγκεκριμένα, από το ισοζύγιο μεταξύ προσφοράς και ζήτησης που επηρεάζεται από τις μεταβολές των αποθεμάτων αλλά και από γεωπολιτικές κερδοσκοπικές δραστηριότητες και το κλίμα της αγοράς. Όπως επίσης, με την συσσώρευση των στρατηγικών αποθεμάτων, με την επέκταση της παραγωγικής ικανότητας διύλισης και την κατασκευή νέων αγωγών.[14] Οι παραπάνω υποθέσεις γίνονται για το μεσοπρόθεσμο διάστημα, διότι μακροπρόθεσμα ο OPEC πιστεύει ότι οι αγορές θα βρουν ισορροπία ώστε να σταθεροποιήσουν τα επίπεδα των αποθεμάτων και πως θα λυθούν τα γεωπολιτικά ζητήματα. Επίσης, η εξέλιξη της τεχνολογίας θα περιορίσει το κόστος ανακάλυψης νέων πεδίων-παραγωγής.[15]

Συμπερασματικά, η διαμόρφωση της τιμής εξαρτάται από αρκετούς παράγοντες που δεν μπορούν να εγγυηθούν την σταθεροποίηση της. Για παράδειγμα, οι σημερινές γεωπολιτικές εξελίξεις δείχνουν ένα ασταθές περιβάλλον που συνοδεύεται από συγκρούσεις, πολέμους, ανακατατάξεις και όλα αυτά επηρεάζουν σημαντικά τον μέλλον της οικονομίας και σαφώς επιδρούν στην βιομηχανία του πετρελαίου. Επεκτείνοντας την παραπάνω θέση προκύπτει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να εξετάσουμε την παραπάνω συμφωνία μέσα από τα ξεχωριστά συμφέροντα κάποιων χωρών, όπως για παράδειγμα της Σαουδικής Αραβίας και του Ιράν, αλλά και χωρών που δεν είναι μέλη του OPEC, όπως για παράδειγμα η Ρωσία ή οι Η.Π.Α, που έχουν μεγάλη επιρροή στις γεωπολιτικές εξελίξεις.

Είναι γνωστό ότι το Ιράν είναι από τους κύριους παραγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου στον κόσμο. Συγκεκριμένα το Ιράν είναι η τέταρτη μεγαλύτερη χώρα σε αποθέματα πετρελαίου και η δεύτερη σε αποθέματα αερίου.[16] Η θέση του Ιράν έχει έναν ιδιαίτερο και ξεχωριστό ρόλο. Στις 14 Ιουλίου του 2015 στην Βιέννη, η Ε.Ε, η Γερμανία, η Ρωσία, οι Η.Π.Α, η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Κίνα ήρθαν σε συμφωνία δεκαετούς διάρκειας με το Ιράν για το πυρηνικό του πρόγραμμα. Η συμφωνία ονομάστηκε «Σχέδιο Δράσης» (JCPOA,Joint Comprehensive Plan of Action). Με βάση το παραπάνω έγινε αναστολή των οικονομικών κυρώσεων αφού το Ιράν δεσμεύτηκε να «παγώσει» το πυρηνικό πρόγραμμα και αυτό έδωσε μεγάλες οικονομικές δυνατότητες στο Ιράν. Μετά την συμφωνία αλλά και κατά την διάρκεια του 2016 θα «ξεπάγωναν» 56 δισεκατομμύρια δολάρια. Επίσης, στην χώρα υπολογιζόταν ότι θα εισέρρεε άμεσα ρευστό από την πώληση 40 εκατομμυρίων βαρελιών που βρίσκονταν αποθηκευμένα.[17]Το Ιράν σχεδίαζε, πριν την συμφωνία στον ΟΠΕΚ, να αυξήσει την παραγωγή του πετρελαίου κατά 1.5 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα.[18]Επίσης, το Ιράν επιδιώκει να γίνουν σημαντικές επενδύσεις στην χώρα ανάμεσα στην Ιρανική Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου (NIOC,National Iranian Oil Company) και σε δυτικές βιομηχανίες, καθώς επίσης προσδοκά σε150 δις δολάρια για νέες επενδύσεις τα επόμενα 5 χρόνια.[19]To Ιράν παράγει περίπου 3.6 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα. Από αυτά μόνο το 1.1 εκατομμύρια βαρέλια εξάγεται σύμφωνα με τους υπολογισμούς του OPEC.[20] Την περισσότερη παραγωγή την χρησιμοποιεί για εγχώρια χρήση. Για να αυξήσει την εξαγωγή πετρελαίου, το Ιράν χρειάζεται να λύσει κάποια προβλήματα όπως είναι οι υποδομές, η εγχώρια ζήτηση και οι εγχώριες πολιτικές αντιπαραθέσεις. Το Ιράν υποφέρει από γερασμένες και υπό κατάρρευση υποδομές ενώ πολλά πεδία πετρελαίου έχουν αξιοποιηθεί αφού ανακαλύφθηκαν πριν το1965[21]. Επίσης είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος καταναλωτής πετρελαίου στην Μέση Ανατολή, μετά την Σαουδική Αραβία, αφού καταναλώνει 1.8 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα[22]. Ο πληθυσμός του Ιράν μετά το 1979 διπλασιάστηκε με αποτέλεσμα να χρειάζεται μεγάλο μέρος της παραγωγής πετρελαίου να χρησιμοποιείτε για εγχώριους σκοπούς[23]. Τέλος, ενώ πολύ χαιρέτισαν με ενθουσιασμό την συμφωνία του Ιουλίου και την προοπτική επενδύσεων από την δύση στο Ιράν, πολλοί είναι εκείνοι που κρατάνε σκληρή στάση απέναντι σε αυτήν την συμφωνία και την προοπτική συνεργασίας με την Δύση. Επίσης χρειάζεται να προστεθεί πως υπάρχει ανησυχία σχετικά με τις αυξημένες επενδύσεις που θα γίνουν από δυτικές εταιρείες, καθώς κατ’ αυτό το τρόπο μπορεί να περιοριστεί η Ιρανική Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου (NIOC) η οποία ελέγχει μεγάλο μέρος επιχειρηματικών δραστηριοτήτων.[24]

Η Σαουδική Αραβία, η μεγαλύτερη παραγωγός χώρα στον OPEC με παραγωγή 10.2 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα[25], έρχεται αντιμέτωπη με διάφορες προκλήσεις. Η δυναμική παρουσία των Η.Π.Α στην αγορά πετρελαίου, η αναβίωση του Ιράν, καθώς επίσης και οι ανταγωνισμοί των δύο χωρών σε σχέση με την Συρία και την Υεμένη, τα προβλήματα στην τιμή του πετρελαίου, την παραγωγή του και τον τρόπο αξιοποίησης του δημιουργούν νέα δεδομένα για την Σαουδική Αραβία. Επίσης, η χαμηλή τιμή του πετρελαίου που έχουμε περιγράψει μαζί με την αστάθεια που επικρατεί, τόσο στην σφαίρα της οικονομίας όσο και στην σφαίρα της ανάπτυξης, δημιουργεί ανησυχίες στην χώρα που διαθέτει αποδεδειγμένα αποθέματα 260 δισεκατομμύρια βαρέλια αργό πετρέλαιο.[26]Επιπροσθέτως, οι γεωπολιτικές εξελίξεις στην Συρία με την συνεργασία του Ιράν και της Ρωσίας και με την έκβαση του πολέμου να είναι υπέρ της κυβέρνησης του Bashar Al-Assadκαι των συμμάχων του, όπως επίσης και η προσέγγιση Ιράν-Ιράκ, δείχνουν να περιορίζουν την επιρροή της Σαουδικής Αραβίας στην περιοχή.

Ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας προέβλεπε πριν 3 χρόνια ότι οι Η.Π.Α θα είναι ο κύριος παραγωγός πετρελαίου μέχρι το 2020 ξεπερνώντας την Σαουδική Αραβία.[27] Οι Η.Π.Α αύξησαν την παραγωγή τους από 5.5 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα που ήταν το 2010 σε 9.2 εκατομμύρια στην αρχή του 2016. [28] Με τον πλούτο ενέργειας που υπάρχει την Βόρεια Αμερική, το 2012 υπήρξε μεγάλος ενθουσιασμός και προωθήθηκε η ιδέα της «νέας Αμερικανικής βιομηχανικής αναγέννησης». Επίσης, πολλοί αναλυτές εκτιμούν ότι το κέντρο του νέου παγκόσμιου χάρτη πετρελαίου δεν είναι η Μέση Ανατολή αλλά το Δυτικό Ημισφαίριο.[29] Οι νέες αυτές εκτιμήσεις μαζί με την αύξηση της παραγωγής πετρελαίου δημιούργησαν αισιοδοξία στην βιομηχανία του πετρελαίου. Όμως, η μεγάλη πτώση της τιμής του πετρελαίου, η επιμονή των χωρών του OPEC και κυρίως της Σαουδικής Αραβίας να μην μειώσουν την παραγωγή, λειτούργησαν ανασταλτικά στους σχεδιασμούς των Η.Π.Α για περεταίρω αύξηση της παραγωγής, για νέες επενδύσεις και για εξόρυξη σε νέα πεδία στην  Αρκτική.

Η Ρωσία, η όποια δεν είναι μέλος του OPEC όπως άλλωστε και η Αμερική, συμφώνησε και η ίδια να μειώσει την παραγωγή κατά 300.000. Από την 1 Δεκεμβρίου η τιμή του ρωσικού βαρελιού έφτασε στα 47.51 δολάρια, η οποία είναι η υψηλότερη από την 31 Οκτωβρίου.[30] Η αύξηση της τιμής στο ρωσικό πετρέλαιο δεν ήταν μόνο αποτέλεσμα της συμφωνίας του OPEC, αλλά επειδή η Ρωσία πήρε μέρος στην συμφωνία όπως εκτιμούν αναλυτές. Βέβαια, η Ρωσία είχε συμβολή στην συμφωνία καθώς κατάφερε να πείσει πρώτα έναν στρατηγικό σύμμαχο της το Ιράν, ώστε με αυτόν τον τρόπο να ασκήσει πίεση και στην Σαουδική Αραβία. Σαφώς, η Ρωσία έχει και αυτή αντικειμενικό συμφέρον για την μείωση της παραγωγής καθώς και η ίδια δραστηριοποιείται στο ίδιο οικονομικό περιβάλλον που η χαμηλή τιμή του πετρελαίου μειώνει τα κέρδη, ακυρώνει ή παγώνει νέες επενδύσεις και συνολικά δημιουργεί τριγμούς στην οικονομία. Η Ρωσία θέλει να διατηρήσει τον στόχο να ελέγχει το 10% από το παγκόσμιο εμπόριο πετρελαίου μέχρι το 2030, ενώ αξιώνει πιο στενή ενεργειακή συνεργασία με την Ασία και συγκεκριμένα με την Κίνα και την Ινδία.[31]

Συνοψίζοντας μπορούμε να επισημάνουμε ή να συγκεντρώσουμε κάποια στοιχεία. Η απότομη μείωση της τιμής του πετρελαίου από το 2014 μέχρι σήμερα δεν έχει ωφελήσει τόσο τα μέλη του OPEC, όσο και χώρες όπως οι Η.Π.Α και η Ρωσία που είδαν από κοινού επενδύσεις που σχεδίαζαν να κάνουν οι εγχώριες βιομηχανίες τους να ακυρώνονται ή να αναβάλλονται έως ότου βελτιωθεί η τιμή του πετρελαίου. Υπήρχε αντικειμενικό πρόβλημα στην οικονομία καθώς οι βιομηχανίες δεν μπορούσαν να κάνουν νέες επενδύσεις όταν η τιμή του βαρελιού έφτασε ακόμα και τα 22 δολάρια. Η παραπάνω θέση πάει χέρι-χέρι με την συνολική επιβράδυνση στην παγκόσμια οικονομία. Ιδιαίτερα με την επιβράδυνση που έχει η Κίνα και η Ε.Ε στις οικονομίες τους. Παρ’ όλη τη μεγάλη διαθεσιμότητα πετρελαίου, υπάρχει μικρή ζήτηση ως αποτέλεσμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και τα αποτελέσματα που δημιουργεί στην παγκόσμια ανάπτυξη. Άλλο ένα στοιχείο αποτελεί ο ανταγωνισμός μεταξύ των κρατών του OPEC, αλλά και μη μελών του, για το ποια χώρα θα ελέγχει την παγκόσμια αγορά πετρελαίου, όπου έχει καθοριστική σημασία στην διαμόρφωση της παρούσας κατάστασης. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του υπουργού ενέργειας της Σαουδική Αραβίας Alial-Naimi: «Εάν μειώσω την παραγωγή, τι θα συμβεί στο μερίδιο της αγοράς; Η τιμή θα ανέβει και οι Ρώσοι, οι Βραζιλιάνοι, οι Αμερικάνοι παραγωγοί σχιστολιθικού πετρελαίου θα πάρουν το μερίδιο μου»[32].Η συγκεκριμένη δήλωση φανερώνει ότι η κατάσταση που είχε διαμορφωθεί με την τιμή του πετρελαίου ενδεχομένως να ευνοούσε κάποιες χώρες όπως για παράδειγμα την Σαουδική Αραβία.

Ωστόσο, η συμφωνία που επιτεύχθηκε φανερώνει ότι οι επιχειρήσεις επιθυμούν να ανεβάσουν την τιμή του πετρελαίου ώστε με αυτόν τον τρόπο να ανεβάσουν την κερδοφορία τους που θα τους επιτρέψει να προχωρήσουν σε νέες επενδύσεις και στην εξόρυξη νέων κοιτασμάτων αργού. Σαφώς χρειάζεται να υπολογίσουμε τις εκτιμήσεις για την ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας που βέβαια δεν θα είναι στα ίδια επίπεδα που ήταν τις προηγούμενες δεκαετίες. Επίσης κάποιες χώρες, όπως για παράδειγμα η Ινδία, εξαρτώνται άμεσα από την σταθεροποίηση της τιμής του πετρελαίου, καθώς το πετρέλαιο είναι από τις κύριες μορφές ενέργειας που χρησιμοποιούν αλλά και προσβλέπουν σε μια δυναμική ανάπτυξη στην οικονομία τους. Σε αντίστοιχη θέση είναι και η Κίνα. Επίσης, οι πετρελαιοβιομηχανίες βλέπουν ότι η ανάπτυξη της τεχνολογίας μπορεί να δώσει ώθηση στην παραγωγή, όμως όσο η κατάσταση παραμένει ίδια οι νέοι μέθοδοι διύλισης, εξόρυξης, ανακάλυψης νέων κοιτασμάτων παραμένουν στάσιμοι. 

Τέλος, εάν λάβουμε υπόψη τις εκτιμήσεις του OPEC σε ζητήματα που αφορούν την παγκόσμια ζήτηση του πετρελαίου, την ανάπτυξη, τα κεφάλαια που πρόκειται να επενδυθούν και την βελτίωση κάποιων συνθηκών, όπως για παράδειγμα η σταθεροποίηση της κατάστασης των αποθεμάτων, τότε φαίνεται ότι θα σταθεροποιηθεί η τιμή του πετρελαίου. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι κάποιες θέσεις του OPEC είναι εκτιμήσεις και αυτό σημαίνει πως κάποια πράγματα βασίζονται σε σενάρια με ενδεχόμενες μεταβολές. Απομένει να δούμε πως το επόμενο διάστημα θα υλοποιηθεί η συμφωνία και αν η μείωση της παραγωγής θα καταφέρει να επαναφέρει σταδιακά την τιμή του πετρελαίου.

---

[1] Oil prices surge as OPEC reaches production deal, Al Jazeera News and News Agencies, 30/11/2016, http://www.aljazeera.com/news/2016/11/oil-prices-surge-opec-reaches-production-deal-161130163927246.html, ημ. ανάκτησης 12/12/2016.

[2]  2016 World Oil Outlook, Organization of the Petroleum Exporting Countries,Chapter one, October 2016, http://www.opec.org/opec_web/en/publications/340.htm, ημ. ανάκτησης 12/12/2016

[3] Ibid

[4] 2016 World Oil Outlook, Organization of the Petroleum Exporting Countries,Executive Summary page 10-11, October 2016, http://www.opec.org/opec_web/en/publications/340.htm, ημ. ανάκτησης 12/12/2016

[5]Ibid

[6]2016  World Oil Outlook, Organization of the Petroleum Exporting Countries, Executive Summary page 8, October 2016, http://www.opec.org/opec_web/en/publications/340.htm, ημ. ανάκτησης 12/12/2016

[7]Ibid

[8]2016 World Oil Outlook, Organization of the Petroleum Exporting Countries,Chapter four page 198, October 2016, http://www.opec.org/opec_web/en/publications/340.htm, ημ. ανάκτησης 12/12/2016

[9]2016  World Oil Outlook, Organization of the Petroleum Exporting Countries, Executive Summary page 17, October 2016, http://www.opec.org/opec_web/en/publications/340.htm, ημ. ανάκτησης 12/12/2016

[10]The Oil industry is bouncing back after OPEC’S meeting, The Economist, Dec 10^th 2016, http://www.economist.com/news/business/21711501-it-has-many-lessons-learn-silicon-valley-other-industries-oil-industry?cid1=cust/ednew/n/bl/n/2016128n/owned/n/n/nwl/n/n/EU/8318375/n , ημ. ανάκτησης 14/12/2016

[11]Ibid

[12] Jim Krane, Η Πετρελαϊκή στρατηγική της Σαουδικής Αραβίας σε μια εποχή κορεσμού, HellenicForeignAffairs, 27/05/2016, http://www.foreignaffairs.gr/articles/70826/jim-krane/i-petrelaiki-stratigiki-tis-s-arabias-se-mia-epoxi-koresmoy?page=2, 15/12/2016

[13]  2016 World Oil Outlook, Organization of the Petroleum Exporting Countries,Chapter one page 60, October 2016, http://www.opec.org/opec_web/en/publications/340.htm, ημ. ανάκτησης 12/12/2016

[14] 2016 World Oil Outlook, Organization of the Petroleum Exporting Countries,Chapter one page 59, October 2016, http://www.opec.org/opec_web/en/publications/340.htm, ημ. ανάκτησης 12/12/2016

[15] 2016 World Oil Outlook, Organization of the Petroleum Exporting Countries,Chapter one page 59-60, October 2016, http://www.opec.org/opec_web/en/publications/340.htm, ημ. ανάκτησης 12/12/2016

[16] Gregory Brew, The Oil of Iran: Past and Present in Perspective, E-International Relations, 19 January 2016, http://www.e-ir.info/2016/01/19/the-oil-of-iran-past-and-present-in-perspective/, ημ. ανάκτησης 20/12/2016

[17] Κλεάνθης Κυριακίδης, Ιράν: Ευκαιρία ειρήνευσης η κίνδυνος κατευνασμού; Η ταυτότητα της συμφωνίας με την Ισλαμική Δημοκρατία, ForeignAffairsTheHellenicEdition, 05/01/2016, http://www.foreignaffairs.gr/articles/70644/kleanthis-kyriakidis/iran-eykairia-eirineysis-i-kindynos-kateynasmoy?page=2, ημ Ανάκτησης 20/12/2016

[18]Supra Note 16

[19]Supra Note 16

[20]Supra Note 16

[21]Supra Note 16

[22] Supra Note 16

[23] Supra Note 16

[24] Supra Note 16

[25] Jim Krane, Η πετρελαϊκή στρατηγική της Σαουδικής Αραβίας σε μια εποχή κορεσμού, Hellenic Foreign Affairs, 27/05/2016, http://www.foreignaffairs.gr/articles/70826/jim-krane/i-petrelaiki-stratigiki-tis-s-arabias-se-mia-epoxi-koresmoy, ημ. ανάκτησης 24/12 

[26] Ibid

[27] Michael T Klare, Energy War of Attrition, Le Monde Diplomatique, 9/3/ 2016, http://mondediplo.com/openpage/energy-wars-of-attrition, ημ. ανάκτησης 27/12/2016

[28]Ibid

[29] Ibid

[30] Alexei Lossan, Did Russia play a role in OPEC’S decision to cut production?, Russia Beyond the Headlines, 2 December 2016, http://rbth.com/business/2016/12/02/did-russia-play-a-role-in-opecs-decision-to-cut-production_652981, ημ. ανάκτησης 27/12/2016

[31] Tatiana Romanova, Russia’s Energy Strategy to 2030: Interview, Natural Gas World, December 24^th 2016, http://www.naturalgasworld.com/best-of-2016-russias-energy-strategy-to-2030-interview-35054?utm_medium=email&utm_campaign=Daily%20Natural%20Gas%20Europe%20-%20Latest%20News&utm_content=Daily%20Natural%20Gas%20Europe%20-%20Latest%20News+CID_6c8c7153c8660086d9525855503db830&utm_source=Campaign%20Monitor&utm_term=Best%20of%202016%20%20Russias%20Energy%20Strategy%20to%202030%20Interview, ημ. ανάκτησης 28/12/2016

[32] Supra Note 27